Kredyty we frankach szwajcarskich to temat, który od wielu lat budzi duże emocje wśród kredytobiorców. Wielu z nich zakończyło już spłatę swojego zobowiązania, jednak wciąż zastanawia się, czy ma szansę na odzyskanie pieniędzy od banku. W artykule omówimy, jak wygląda sytuacja prawna w przypadku spłaconego kredytu frankowego, kwestie przedawnienia oraz możliwości z jakich może skorzystać frankowicz. Jeśli posiadasz spłacony kredyt frankowy, ten artykuł jest dla Ciebie.

Ile wynosi przedawnienie w sprawach frankowych?

Przedawnienie w sprawach frankowych to jeden z kluczowych aspektów, które kredytobiorcy muszą uwzględnić przy podejmowaniu decyzji o dochodzeniu swoich roszczeń. Zwłaszcza jeśli juz spłacili swoje zobowiązanie wobec banku. Spłacony kredyt frankowy – czy kredytobiorca wciąż ma szansę na wygraną z bankiem?

Szukając odpowiedzi na pytanie jak liczyć okres przedawnienia w sprawach frankowych warto w pierwszej kolejności zweryfikować zapisy znajdujące się w kodeksie cywilnym. Kodeks wskazuje, że termin przedawnienia roszczeń frankowiczów od 9 lipca 2018 r. wynosi 6 lat. Natomiast przed tą datą okres przedawnienia roszczeń wynosi aż 10 lat.

Data podpisania umowy kredytu frankowego nie ma zatem żadnego znaczenia. Zwłaszcza biorąc pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym przedawnienia roszczeń konsumenta zaczyna biec od momentu, w którym dowiedział się on o wadliwości umowy kredytowej lub najwcześniej mógł się dowiedzieć. W tym wypadku zarówno data uruchomiania kredytu, jak i płatności poszczególnych rat nie ma większego znaczenia.

Czy frankowicze, którzy spłacili swój kredyt, mogą odzyskać pieniądze od banku?

Frankowicze, którzy spłacili już swój kredyt, mają możliwość odzyskania nadpłaconych pieniędzy od banku. W praktyce oznacza to, że jeśli umowa kredytowa zawierała niedozwolone postanowienia (tzw. klauzule abuzywne), kredytobiorca może wystąpić z roszczeniem przeciwko bankowi o zwrot niesłusznie naliczonych opłat, prowizji czy nadpłat wynikających z przeliczeń na franki szwajcarskie.

Nasze doświadczenie pokazuje, iż w takiej sytuacji najbardziej skutecznym sposobem na wyegzekwowanie od banku świadczeń należnych kredytobiorcy jest skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego i dążenie do unieważnienia umowy kredytowej.

Spłacony kredyt frankowy a ugoda z bankiem

Dla wielu kredytobiorców rozważających działania przeciwko bankowi, jednym z dostępnych rozwiązań jest zawarcie ugody. Ugoda to forma porozumienia, w którym obie strony, czyli kredytobiorca i bank, zgadzają się na określone warunki zakończenia sporu.

Jeśli chodzi o spłacony kredyt frankowy, ugoda może przybierać różne formy. Najczęściej banki proponują zwrot części nadpłat. Jednak, choć ugoda może wydawać się szybkim i prostym rozwiązaniem, nie zawsze jest korzystna dla kredytobiorcy. Zdarza się, że banki proponują warunki, które są mniej korzystne niż te, które można uzyskać w wyniku postępowania sądowego. Dlatego warto dokładnie przeanalizować umowę kredytową i wybrać strategię działania, która będzie najbardziej korzystana dla kredytobiorcy.

Unieważnienie umowy kredytowej jako finał postępowania sądowego

Unieważnienie umowy kredytowej to jedno z najkorzystniejszych rozstrzygnięć, jakie może zapaść w wyniku postępowania sądowego w sprawach frankowych. Dotyczy ono zdecydowanej większości spraw frankowych. Polega ono na uznaniu przez sąd, że umowa kredytowa zawierała nieuczciwe postanowienia, które prowadzą do jej nieważności od samego początku.

Dla kredytobiorcy unieważnienie umowy oznacza, że umowa traktowana jest tak, jakby nigdy nie została zawarta. Bank jest zobowiązany do zwrotu wszystkich wpłaconych rat, podczas gdy kredytobiorca musi zwrócić jedynie kwotę, którą rzeczywiście otrzymał od banku (bez odsetek i innych opłat). W efekcie, kredytobiorca może odzyskać znaczną część środków wpłaconych do banku.

Jest to szczególnie korzystne rozwiązanie dla osób, które spłaciły już swoje zobowiązanie i teraz mogą ubiegać się o zwrot nadpłat. Tym samym spłacony kredyt frankowy nie tylko nie dyskwalifikuje frankowicza z możliwości wygranej z bankiem, ale pod pewnymi względami upraszcza postępowanie w sprawie frankowej.

Spłacony kredyt frankowy a czynny – jakie są różnice?

Postępowanie sądowe w sprawie kredytu czynnego (nadal spłacanego) różni się od postępowania dotyczącego spłaconego kredytu frankowego głównie pod względem zakresu roszczeń i strategii działania.

W przypadku kredytu czynnego kredytobiorca może domagać się unieważnienia umowy, co w przypadku prawomocnego wyroku zwalnia go z dalszej spłaty rat kredytowych. Sąd może również zasądzić zwrot nadpłat dokonanych do momentu orzeczenia. Z kolei w przypadku kredytu spłaconego kredytobiorca koncentruje się przede wszystkim na odzyskaniu nadpłaconych środków.

W obu przypadkach kluczowe jest udowodnienie, że umowa kredytowa zawierała nieuczciwe klauzule, jednak w przypadku spłaconego kredytu frankowego dodatkowym wyzwaniem jest upływ czasu oraz kwestia przedawnienia roszczeń. Dlatego osoby, które spłaciły swój kredyt, powinny jak najszybciej podjąć kroki prawne, aby nie utracić możliwości dochodzenia swoich roszczeń.

Podsumowanie: spłacony kredyt frankowy

Spłacony kredyt frankowy nie zamyka drogi do dochodzenia swoich praw. Dzięki możliwości unieważnienia umowy kredytowej lub zawarcia ugody z bankiem, kredytobiorcy mogą odzyskać nadpłacone środki, a w niektórych przypadkach znacząco poprawić swoją sytuację finansową.

Ważne jest jednak, aby działać szybko i z pełną świadomością prawną, mając na uwadze terminy przedawnienia oraz skomplikowane procedury sądowe. Konsultacja z doświadczonym prawnikiem może okazać się kluczem do sukcesu w sprawach dotyczących kredytów frankowych.

Jeżeli chcemy dochodzić swoich praw przed sądem fakt czy kredyt został spłacony, czy też nie pozostaje bez znaczenia. Ponadto jeśli zobowiązanie wobec banku zostało uregulowane w całości dochodzenie roszczeń od banku jest prostsze, ponieważ spłata kredytu wiąże się z wykreśleniem hipoteki. Skontaktuj się z nami i sprawdź, jak możemy Ci pomóc.

Autor: Adwokat Izabela Kulawik, Redakcja: Olga Łukasiewicz